Dlaczego warto żyć...

Asia

Zbliżający się okres świąteczny sprzyja różnym rozmyślaniom, reflesjom i podsumowaniom dotychczasowych działań. W tym roku wiele się działo, przybyły nowe konie, odszedł Iburg, przybyli nowi chętni do nauki jazdy konnej, "starzy" jeszcze bardziej się z końmi związali, choć czasami niespodziewanie się z nimi (na szczęście chwilowo) rozstawali Wesoly

. Rozpoczęły się egzaminy na odznaki jeździeckie, wybudowany został tor do krossu (dziękujemy ekipie budowniczych) odbyły się tradycyjne już zawody o puchar INDEKSA i obchody Św. Huberta uczczone wspaniałym konkursem przebieranym dla młodzieży i gonitwą dla dorosłych.
Jednak największym przeżyciem dla nas była wizyta małego Adasia z siostrą i rodzicami z Fundacji ISKIERKA. W latach 2007 i 2008 Fundacja ISKIERKA ( [link widoczny dla zalogowanych] ) gościła u nas wraz z podopiecznymi na obozach letnich, co dla nas było ogromnym przeżyciem. W tym roku w ramach programu realizacji marzeń Adaś marzył o powrocie do Rybnika, Miltonka, Nostrzyka, Kasi i innych koników. Fundacja marzenie spełniła i mieliśmy niezwykłego gościa. Ostatnio przeczytaliśmy relację z pobytu u nas Adasia i stwierdziliśmy że dla takich chwil i wspomnień naszych gości warto żyć i pracować... Oceńcie to sami.
""Z toyotą ...na koniki!

W sierpniu, w ramach projektu "Z TOYOTĄ W ŚWIAT", zabraliśmy Adasia Łukasiaka na wymarzone spotkanie z konikami do Rybnika. Okazało się, że dla Adasia, właśnie Zalew Rybnicki i znajdujący się przy nim ośrodek jazdy konnej i hipoterapii - jest wymarzonym miejscem w Polsce. Przygotował piękną pracę a powody dla których bardzo chciał tam pojechać - naprawdę złapały nas za serce! Poniżej relacja z tej wyjątkowej przygody.

"Dziękuję ci ISKIERKO!
Cały rok marzyłem, żeby z moją siostrą Anią pojeździć na Nostrzyku i Miltonie i Kasi. I tak się stało-marzenie spełniło się dzięki Iskierce.

W pierwszym dniu pani Mariolka przepiękną Toyotą zawiozła mnie do przewspaniałego domku w lesie do Rybnika. Po smacznym obiedzie poszliśmy od razu przywitać się z panią Asią od koników.Pani Asia z uśmiechem i wielką radością oprowadziła nas po stajni i zaraz poprowadziła jazdy na Miltonie-naszym ukochanym koniu. Na koniu poczułem się jak najszczęśliwsze dziecko na świecie.
Po jazdach w drugim dniu p.Mariolka zabrała nas do Dino-parku. Pierwszy raz w życiu oglądałem tak ogromne dinozaury. Była też super atrakcja,bo ścigałem się na gokartach i przewiozłem siostrę Anię i p.Mariolkę.

W trzecim dniu po przejażdżce bryczką p.Mariolka zabrała nas popływać żaglówką. Pierwszy raz pływałem po jeziorze jako kapitan. Było to niesamowite przeżycie, ale nie bałem się wcale. Po jazdach na konikach w czwartym dniu i po przepysznym obiedzie i deserze pojechaliśmy Toyotą do domu.
Oczywiście nie mogę się z tym pogodzić, że tak to szybko minęło.

Jestem bardzo szczęśliwy, że mogłem być w Rybniku. Dziękuję wszystkim, którzy umożliwili mi ten pobyt. Będę wspominał bardzo długo te wszystkie atrakcje. Już marzę o kolejnym spotkaniu z moimi konikami. Nie spodziewałem się, że będę miał dwóch nowych przyjaciół-Maksa i jego syna Huragana, z którymi pędziłem sportową bryczką po lesie.Wszystko o nich opowiadał mi mąż pani Asi. Śpiewaliśmy wspólnie piosenki-ulubioną była "przybyli ułani pod okienko".

Pani Mariolka obdarowywała mnie i moją rodzinkę cały czas uśmiechem i radością. Czułem Jej życzliwość i wspaniałe serce.
Jestem szczęśliwy, że grono kochających mnie ludzi poszerzyło się o osoby, które umożliwiły mi pobyt na wczasach."

Adaś Łukasiak z siostra Anią, mamą i tatą""

Oby takich chwil w naszym Ośrodku było jak najwięcej, a wszyscy nasi goście tak miło wspominali pobyt u nas.
Asia i Jurek

PS
Odwiedźcie stronę ISKIERKI, warto zapoznać się z jej działalnością i zobaczyć relacje i zdjęcia z pobytów wakacyjnych dzieci, dla których los nie jest łaskawy. Dodaje to sił nam i pozwala stwierdzić, że w życiu trzeba walczyć.

Chanel

Piękny temat p. Asiu. Zachęcam wszystkich do oddawania 1% podatku na fundacje pomagające potrzebującym. Ja sama tak robię i choć w ten sposób staram się pomóc tym, którzy tej pomocy potrzebują. List Adasia był bardzo wzruszający i dla tych chwil naprawdę warto żyć ....

A pro po refleksji na koniec roku, dziękuję Wam wszystkim - p. Asi
p. Jurkowi oraz wielbicielom Indeksa - że miałam okazję Was spotkać w swoim życiu. Sprawiliście, że moje życie nabrało kolorów, a spotkania z Wami dostarczają mi wiele radości. Indeks to miejsce magiczne, w którym można się zakochać Wesoly

Cytrynka

Jest mi wstyd z powodu ciągłych narzekań. Jestem zdrowa, mam rodzine, cudownego człowieka który mnie pokochał, mam wspaniałych ludzi wokół siebie cóż więcej CHCIEĆ !!!!!

Historia Adasia i jego siostry wzruszająca i ściskająca za serce Wesoly

Ja dziękuje Wam kochani za to, że dzięki Wam spełniam swoje marzenia......A spełnione marzenie to coś najpiękniejszego na świecie. Dlatego warto marzyć.....

kawa

No Hm . Mozna by powiedziec ,ze skoro juz zjawiliśmy sie na tym ŚWIECIE i KTOS nas na niego zaprosil, nalezy go przeżyc jak najlepiej . Nasze życie jak wyglada zależy od nas samych. I nie wazne czy udekorujemy je sobie , konikami , zaglówka czy innym zainteresowaniem - ważne żeby jakis kolor w nim zaistnial. Dzieki tym kolorkom rozsylamy usmiechy.A to tak ważne dla Naszych bliskich i otoczenia. Zyjemy bowiem nie tylko dla samego życia , ale dla całej tej RESZTY.I kiedy jest nam ciężko warto przypomniec sobie historie Adasia.Warto żyć , warto miec marzenia i Przyjaciół.INDEKS - to dla mnie Przyjaciele zarowno ludzie jak i zwierzeta . A Rodzina i Przyjaciele - dla TEGO warto ŻYĆ.

nongie

Warto żyć, bo mamy tylko jedno życie i nic dwa razy się nie zdarza.
Warto walczyć, zeby to było dobre życie. A dobre dla każdego znaczy co innego - ważne zeby nikt przez nas nie płakał. A jesli dzieki nam sie usmiechnie - zwierzak albo dziecko - to dla takich chwil naprawde warto wczesniej wstać albo zmarznąć wieczorem.
Pani Asiu, panie Jurku, Trenerze, Zosiu i wszyscy przyjaciele z Indeksa - dostarczyliście nam wiele powodów do uśmiechu w tym roku.

Historia Adasia i Miltona wzrusza głęboko.
mam nadzieję, ze Iskierka się nie pogniewa jak podlinkuję

Wracam do pracy, zanim się całkiem rozkleję.

madelaine

"(...)Ta zwykła potrzeba dzielenia się sprawia, że potrafimy wejść w inny świat bez słów, a mimo to wszystko staje się jasne i nie ma obawy, że cos zostanie opacznie zrozumiane".

P. Asiu, P. Jurku i Przyjaciele Indeksa- dziękuję Wam za te wszystkie chwile spędzone razem i dla takich własnie chwil naprawde warto zyc!!!

Cytrynka

Przeczytałam stronkę Iskierki i dział z Toyotą na koniki siedze pi rycze do tego monitora. Obrazek namalowany przez Adasia i jego list.

Uśmiech dziecka jest najcudowniejszym darem jakim człowiek może być obdarowany...